Confusión grafemático-fonológica en las silibantes, según documentación inédita de la Baja-Navarra (siglos XIV-XV)

Laburpena

Gauza ezaguna da gaztelaniak beste zenbait bereizgarriren artean hau ere baduela: XII-XV. mendeetan zenbait aldaki gora-behera portugesa, katalana, frantsesa eta okzitanoarekin txistukari sail bat amankomunean eduki bazuen ere, gero bilakaera berezia eman zien.

Beste hizkuntzok ez bezala, XVI. eta XVII. mendeetako gaztelaniak nahiago izan zituen apikari-albeolareak mingain-horzkarietatik berezi, azkeneko hauek // fonema hortzartekari bakar hatera bilduz, eta haien ahoskunea ahalik eta gehien urrundu zuen lehenagoko mingainsabaikarietatik, /x/ belare igurzkaria izan baitzuten ondorio.

Hain biziki bereizgarria den fenomeno hau emeki-emeki hasi zen mamitzen, mendetan eta mendetan. Aipatzekoa da, halaber, haien ordain ahostunak galdu zirela, euskal hiztunen eraginagatik dudarik gabe.

Artikulu honek plazaratzen dituen datuek ikuskera hau sendotu eginen dute.